Week 14 León

Dag 92 Zondag 13 juli Hornillos del Camino - Castrojeriz 21 km. (1.910 km.).
Het is nu gèèn 500 km. meer naar Santiago, dus voor ons telt het goed af. Als we de etappes volgens het boekje lopen, moeten we nog 21 etappes, dus nog precies 3 weken. Ook vandaag weer over de Meseta en net als gisteren, ideaal wandelweer; zon en een fris windje, alhoewel de wind al minder is dan gisteren. Na 6,5 km. een koffiestop in San Bol, waar we niet eens binnen mochten komen omdat we stoffige schoenen aan hebben! Snel maar weer weg. In Hontanas, een gezellig dorpje op 11,5 km. weer een stop. Omdat de Meseta zo vlak is, kunnen we goed doorwandelen en zijn we om 11.30 uur al op 18,5 km. waar een ruïne staat van het klooster San Antón. In de nissen zetten de monniken vroeger brood en wijn (dikwijls ook alleen water) klaar voor passerende pelgrims. Na 2 km. zien we Castrojeriz liggen tegen een heuvel waar bovenop de ruïne van een bijzonder oude burcht. Hier hebben we voor vannacht weer een hotelletje en na het inchecken begeven we ons weer naar de Plaza Mayor voor een terrasje. Vrijwel elk dorp(je) heeft een Plaza Mayor, een pleintje meestal bij de kerk in het centrum, waar zowel de locals als de pelgrims samen komen voor een praatje, een koffie en/of een wijntje.

Dag 93 Maandag 14 juli Castrojeriz - Frómista 23 km. (1.933 km.).
Het is nog schemerdonker als we weggaan om 06.15 uur maar we willen rond 13.00 uur in Frómista aankomen vanwege het warme weer wat vanmiddag verwacht wordt. Via een onverhard weggetje wandelen we in de richting van de steile helling (12%) van de Meseta aan de overkant van het dal. Dit is een pittige klim op de vroege ochtend! Aangekomen op de top van de Alto de Mastelares op 910 mtr. hebben we wel een geweldig uitzicht op het dal achter ons. Met een steile afdaling van 18% zijn we snel weer een stukje lager om de volgende Meseta over te steken. Zo ver als het oog reikt alleen maar graanakkers met daar tussendoor een tamelijk breed kiezelpad. Wat hebben wij al over veel steentjes gelopen en wat moeten wij nog over veel steentjes lopen. Nee, de camino gaat niet over rozen maar over kiezels en keien! En dan worden we ook nog geplaagd door kleine vliegjes die achter je bril gaan zitten en in je neus vliegen. Even na Itero del Castillo, een middeleeuwse hermitage welke is gerenoveerd en verbouwd tot pelgrimsherberg, steken we de Rio Pisuerga over over een oude 12e eeuwse brug. Deze vormt de grens tussen de provincies Burgos en Palencia. In Itero de la Vega op 11,5 km. de koffiepauze en weer door naar Boadilla del Camino op 17 km. We blijven niet hier, dit is wel de etappeplaats, maar er is hier niets te beleven en het is nog vroeg. Zoals in veel Spaanse dorpen zitten ook hier op de klokketoren van de kerk veel ooievaarsnesten. Na een paar km. komen we bij het Canal de Castilla uit, het grootste irrigatiekanaal van dit deel van Castilië en tevens een belangrijk broed- en rustgebied voor vogels. Bij Frómista steken we het kanaal over bij een sluis. Hier staan gigantische graansilo's langs de spoorlijn voor de opslag van tarwe. Frómista is een oude pleisterplaats aan de St. Jacobsroute die al in de oudste pelgrimsgidsen wordt vermeld. De kerk van San Martín is een van de 4 grote vroegromaanse kerken langs de St. Jacobsroute.

Dag 94 Dinsdag 15 juli Frómista - Carrión de los Condes 19 km. (1.952 km.).
De etappe van vandaag door de Campos loopt door onafzienbare akkers met tarwe. Vroeger lagen hier uitgestrekte wijngaarden. Op de ongecultiveerde gedeelten groeiden tijm en lavendel, waarvan de honing bijzonder geliefd was. De gehele etappe loopt langs de weg over een breed fijn kiezelpad van 19 km. lengte. Op plekken waar het pad smalle zijweggetjes van de hoofdweg kruist, zijn betonnen paaltjes met het symbool van de Jacobsschelp neergezet om te voorkomen dat gemotoriseerd verkeer gebruik maakt van het brede voetpad. Souvenirjagers hebben helaas de meeste bordjes met de schelp gestolen of vernield. Om 09.30 uur zijn we al in Villalcázar de Sirga op 13,5 km. In dit kleine dorp staat een heel grote kerk, Santa María la Blanca, waarin veel kunstschatten die men eerder in een stad zou verwachten. De entree zal daarom wel € 1,= bedragen voor de pelgrims! Toeristen betalen meer. De gotische kerk is het middelpunt van een oude Mariacultus. De laatste 6 km. zijn saai; het wordt ook al wat warmer. Om 11.30 uur hebben we de 19 km. van vandaag al afgelegd; we breken records!! We gaan op zoek naar een hostal waar ze 2-persoons kamers hebben. Een vrij nieuwe ligt in het centrum dus dat is wel handig als je 's-middags niet zo veel meer wilt wandelen. Na de gebruikelijke zaken van elke dag gaan we naar de Plaza Mayor en bezichtigen we kort het stadje. Dan is het weer tijd om het reisverslag bij te werken. De fotoruimte is inmiddels opgewaardeerd dus vanaf vandaag zullen er steeds een paar foto's worden toegevoegd in week 12 en 13.

Dag 95 Woensdag 16 juli Carrión de los Condes - Terradillos de los Templarios 26 km. (1.978 km.).
Vandaag extra vroeg opgestaan, daar we én een redelijk lange etappe hebben van 26 km. én het, net als de vorige dagen, erg warm gaat worden in de namiddag; rond de 36oC. De eerste 17 km. komen we in geen enkel dorpje, het advies was daarom genoeg water mee te nemen! Het landschap bestaat uit eindeloze vlakke graanakkers, afgewisseld met grote velden zonnebloemen. Na ongeveer 15 km. steken we de Cañada Leonesa Oriental over. Wij merken dat niet meer als zodanig maar dit zou een van de belangrijkste veedrijversroutes van Spanje moeten zijn die loopt van de Sierra Morena in Andalusië via Talavera, Avila en Palencia naar de Cordillera Cantabrica in het noorden van de provincie León. Tegenwoordig zijn er nog maar enkele herders die hun (Merino)schapen in het voorjaar naar de groene weiden in de bergen van León drijven en ze voor de winter weer terug halen. Boeren hebben vaak stukken van de cañadas in de buurt van steden, omgeploegd om ze (illegaal) te bebouwen. Omdat er op 17 km. niets is, hebben we goed door kunnen lopen en zijn we al om 09.30 uur in Calzadilla de la Cueza. Hier pauzeren we op een bankje bij een Albergue omdat we dachten dat er geen barretje langs de route lag. Dat was er wel maar wij hebben dat gemist, helaas! Lezen na bijna 2.000 km. nog steeds de boeken niet goed! Daarom nemen we in Ledigos maar een goede pauze om nog 3 km. door te lopen naar Terradillos de los Templarios waar we al om 12.30 uur zijn. Wij hebben voor dit dorp als etappeplaats gekozen, omdat er volgens ons boekje een en ander in het dorp moet zijn. Behalve een kerkje, een aantal huizen (waarvan ook een aantal lemen huizen!) en 2 Albergues is er niets, dus wordt het vandaag weer in een Albergue overnachten. Met Petra delen we een 3-persoons kamer (geen stapelbedden) dus dat valt nog mee en het avondeten (incl. wijn) voor € 10,00 pp is prima. Het was een zware dag vandaag en gelukkig vòòr de hitte van de namiddag op tijd "binnen".

Dag 96 Donderdag 17 juli Terradillos de los Templarios - Sahagún 13 km. (1.991 km.).
Voor vandaag een wel heel korte etappe: 13 km. We willen namelijk een grotere plaats als etappeplaats én het wordt vanmiddag weer heel warm. Om 07.00 uur gaan we weg en na ruim 3 km. kunnen we ontbijten in Moratinos. Volgens het boekje zou hier helemaal niets zijn, maar juist hier is een mooie, nieuwe Hostal met een bar waar je al vroeg kunt ontbijten. Als we dat gisteren geweten hadden, hadden we die 3 km. nog wel doorgewandeld. Als we op de Alto de Carrasco, een hoogte, aankomen, zien we Sahagún al liggen, de etappeplaats voor vandaag. Aan de rand van het stadje staat een mooi hotel met zwembad en aangezien het pas 09.30 uur is en het hotel pelgrimsprijzen hanteert, nemen we hier een kamer om 's-middags van het zwembad te kunnen genieten. Wél in de schaduw want het is vanmiddag 38oC geworden! We beschouwen deze verdere dag maar als een rustdag. In Sahagún werd in vroegere tijden een groot benedictijnerklooster gesticht dat zich tot een van de belangrijkste van Spanje ontwikkelde. Van het klooster zijn alleen de toren van de kerk en een boog, de Arco de San Benito, bewaard gebleven. De brug over de Rio Cea rust op de fundamenten van een Romeinse brug die bij de nederzetting Cea was gebouwd. In Sahagún met zijn bijna 2.900 inwoners, staan 4 kerken: de San Tirso met een indrukwekkende vieringstoren van drie verdiepingen, de San Lorenzo met een toren van vier verdiepingen en nog imposanter dan die van de San Tirso, de Trinidad-kerk en de San Juan. Natuurlijk heeft deze plaats ook een Plaza Mayor met goede restaurantjes.

Dag 97 Vrijdag 18 juli Sahagún - El Burgo Ranero 19 km. (2.010 km.).
Tot León, waar we zondag willen aankomen, hebben we nog een paar niet zo'n lange etappes, waarvandie van vandaag met 19 km. Omdat het vanmiddag weer warm gaat worden gaan we toch al voor zeven uur weg. Het is vanmorgen iets koeler dan de voorgaande dagen en de lucht betrekt ook wat. Op de eerste pauzeplaats, in Bercianos del Real Camino "vieren" we met een extra kop koffie, dat we hier exakt op 2.000 km. wandelen zitten!! Wauw, dat hebben we toch al mooi geflikt! Dat "vieren" moeten we vanavond toch maar even dunnetjes over doen lijkt me en dan niet met koffie. De etappe van vandaag loopt de gehele 19 km. langs een weg en het landschap is niet anders dan de afgelopen dagen: vlak, graan- en zonnebloemvelden. Om 11.30 uur zijn we in El Burgo Ranero, een typisch Castiliaans dorp met huizen, gebouwd van leem (adobe). Met adobe wordt aan de lucht gedroogde leem aangeduid, in tegenstelling tot gebakken leem. In gebieden waar hout en natuursteen nauwelijks voorkomen, wordt leem, gemengd met stro en in de zon gedroogd, al sinds onheuglijke tijden als bouwmateriaal gebruikt. Als gebouwen van adobe niet elk jaar opnieuw met leem worden bestreken, raken ze snel in verval, zoals we langs de St. Jacobsroute al meer hebben gezien. Naast een tweetal Albergues zijn hier ook twee hostals, dus wij nemen in eentje daarvan onze intrek. Het is vanmiddag bewolkter geworden en nog 29oC. 's-Avonds in het restaurant van onze hostal gegeten met Marron en Petra en John, uit Austin Texas. Wij hebben al veel amerikanen ontmoet die de camino aan het lopen zijn, bijna allen geïnspireerd door de film "The Way".

Dag 98 Zaterdag 19 juli El Burgo Ranero - Mansilla de las Mulas 19 km. (2.029 km.).
Het is vandaag bewolkt en zeker 10o koeler dan gisterenmorgen. Eenmaal aan de wandel krijgen we wel een heel mooie zonsopkomst. We moeten daarvoor wel steeds achterom kijken daar we steeds verder naar het westen wandelen. Na een kwartiertje verdwijnt de zon achter de wolken en wordt het steeds killer. We moeten vandaag 13 km. wandelen voordat we in een volgend plaatsje zijn. Het landschap is eentonig, de akkers bestaan uit rode leem, daar waar ze al omgeploegd zijn. Op regelmatige afstanden zijn picknickplaatsen onder schaduwrijke populieren en platanen. Na ongeveer 2 uur lopen we dwars door het dal van de Arroyo de Valdeacros, een vlak dal met steile wanden en een zijdal. Op de hoogvlakte groeit weinig interessants meer; we zitten vanaf Frómista al op ruim 800 mtr. hoogte. Al om 09.00 uur zijn we in Reliegos, een klein dorpje met een paar Albergues en een paar barretjes. We pauzeren hier een tijdje. Als we weer opstappen, is het nog kouder geworden en begint het een beetje te regenen. Als we bij Mansilla de las Mulas aankomen is het echter al weer droog. Tot León is het nog 20 km. dus we blijven vandaag hier omdat dit een iets grotere plaats is en gaan op zoek naar een hostal. De hostal welke vermeld staat in het boekje is er niet meer. In El Postigo, een oud sober gebouw boeken we een kamer en gaan het stadje verkennen. Het is een oud stadje met een middeleeuwse stadsmuur welke nog vrijwel volledig intact is. De poort Arco de la Concepción en twee goed bewaard gebleven verdedigingstorens stammen uit de 11e eeuw toen de Río Esla de zuidelijke grens vormde. De dikke imposante muren zijn gebouwd van grote stenen uit de rivier de Esla. Mansilla de las Mulas was nog maar enkele jaren geleden een belangrijk regionaal centrum voor de handel in landbouwproducten en de paardenmarkt was de grootste in de wijde omtrek. Geen van de beide markten bestaat nog; tegenwoordig heerst er in het stadje een economische malaise.